بررسی شیوه های مختلف خاک ورزی و محلول پاشی نیتروژن بر عملکرد و صفات کمی ماش

کشاورزی پایدار به کیفیت و مواد آلی خاک توجه دارد و بقایای گیاهی یکی از منابع مهم مواد آلی خاک به شمار می رود. به منظور بررسی اثر روش های متفاوت کاشت، مدیریت بقایای گیاهی و روش های محلول پاشی نیتروژن بر صفات کمی ماش این آزمایش در تابستان سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد به صورت استریپ- اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. خاک ورزی به صورت استریپ در دو سطح جوی پشته و بدون خاک ورزی در کرت های اصلی، روش های مدیریت بقایا در دو سطح همراه با کاه و کلش و سوزاندن کاه و کلش و محلول پاشی کود اوره در چهار سطح بدون محلول پاشی، یک بار محلول پاشی در مرحله رشد سریع، یک بار محلول پاشی قبل از گل دهی و یک بار محلول پاشی در مرحله رشد سریع + گل دهی، با غلظت سه در هزار با کود اوره در کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر روش های متفاوت کاشت بر عملکرد دانه و ارتفاع بوته در سطح یک درصد معنی دار گردید. هم چنین اثر مدیریت بقایای گیاهی بر درجه باردهی و ارتفاع بوته در سطح پنج درصد و وزن خشک در مرحله گل دهی در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان دهنده برتری عملکرد دانه و تعداد شاخه فرعی در بوته در روش بدون خاک ورزی نسبت به روش جوی پشته ای بود. در مجموع روش کاشت بدون خاک ورزی همراه با کاه و کلش و محلول پاشی در مرحله رشد سریع + مرحله گل دهی با تولید عملکرد دانه 782 کیلوگرم در هکتار به عنوان ترکیب تیماری برتر در این تحقیق تعیین شد.